กาฬสินธุ์ เป็นจังหวัดที่มีความอุดมสมบูรณ์จังหวัด หนึ่งในภาคอีสาน จากหลักฐานทางประวัติศาสตร์ และโบราณคดีพบว่า เคยเป็นที่อยู่อาศัยของเผ่า ละว้า ซึ่งมีความเจริญทางด้านอารยธรรมยาวนาน กว่า ๑,๖๐๐ ปี ต่อมาท้าวโสมพะมิตรได้อพยพไพร่พล หลบภัยจากดินแดนฝั่งซ้ายของแม่น้ำโขงมาตั้งบ้าน เรือนอยู่ริมน้ำปาว เรียกว่า “บ้านแก่งสำโรง” แล้ว ใต้นําเครื่องบรรณาการเข้าถวายต่อพระบาทสมเด็จ พระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช ซึ่งภายหลังได้มี พระกรุณาโปรดเกล้าฯ ยกฐานะบ้านแก่งสำโรงขึ้น เป็นเมืองและพระราชทานนามว่า “เมืองกาฬสินธุ์ หรือ “เมืองน้าต๋า” พร้อมแต่งตั้งให้ท้าวโสมพะมิตร เป็น “พระยาชัยสุนทร” ครองเมืองกาฬสินธุ์ เมื่อ ราวปี พ.ศ. ๒๓๓๖ กาฬสินธุ์ มีเนื้อที่ ๖,๙๙๖.๗๙๖ ตารางกิโลเมตร

ลักษณะภูมิประเทศตอนบนเป็นภูเขา ตามแนวเทือกเขาภูพาน ตอนกลางเป็นเนินเขาสลับ ป่าโปร่ง แบ่งออกเป็น ๓๘ อำเภอ คือ อำเภอเมือง กาฬสินธุ์ อำเภอสหัสขันธ์ อำเภอสามชัย อำเภอ คำม่วง อำเภอสมเด็จ อำเภอห้วยผึ้ง อำเภอนาคู อำเภอเขาวง อำเภอกุฉินารายณ์ อำเภอนามน อำเภอ ดอนจาน อำเภอร่องคำ อำเภอกมลาไสย อำเภอ ฆ้องชัย อำเภอยางตลาด อำเภอห้วยเม็ก อำเภอ หนองกุงศรี และอำเภอท่าคันโท